EUDR Kapsamında Coğrafi Koordinat Toplama Zorunluluğu

EUDR (Avrupa Birliği Ormansızlaşmayı Önleme Tüzüğü), yalnızca çevresel bir politika değil, aynı zamanda uluslararası ticaretin geleceğini şekillendiren güçlü bir düzenlemedir. Bu düzenleme, “ürünlerin kaynağı tamamen bilinmeli ve ispatlanmalıdır” prensibine dayanır. Artık AB pazarına sunulacak her ürün, üretildiği arazinin coğrafi koordinatları ile birlikte sisteme kaydedilmek zorundadır. Bu koordinatlar, ürünün ormansızlaşmaya neden olmayan bir bölgede üretildiğini bilimsel olarak kanıtlar.EUDR’ye göre firmalar, üretim yapılan alanı poligon yöntemiyle (4 hektardan büyük arazilerde zorunlu) veya tek nokta koordinat sistemiyle tanımlamalıdır. Poligon yöntemi, arazinin gerçek sınırlarını gösterir ve uydu görüntüleriyle doğrulamaya imkân tanır. Bu sayede şeffaflık ve güvenilirlik maksimum düzeye çıkarılır.EUDR izlenebilirlik sistemi, sadece çevre korumasını değil, aynı zamanda ticari sürdürülebilirliği ve AB pazarına erişim hakkını da güvence altına alır. Coğrafi koordinat bildirimi yapılmayan bir ürün, AB’ye ithal edilemez, AB içinde satılamaz veya ihraç edilemez. Bu durum EUDR’yi şirketler için “zorunlu bir uyum standardı” haline getirir.EUDR süreci, dijital harita sistemleri, GNSS teknolojileri ve konum tabanlı mobil uygulamalarla desteklenmektedir. Bu teknolojiler, firmalara rekabet avantajı, marka itibarı ve yasal güvenlik sağlar. Ancak bunun yanında ciddi sorumluluklar da getirir. Koordinat bilgilerinin doğruluğundan tamamen operatörler sorumludur ve hatalı ya da yanıltıcı bildirimler yüksek yaptırımlara yol açabilir.Bu zorunluluk, tedarik zincirinin her halkasında şeffaflık, güven ve izlenebilirlik sağlar. EUDR’nin temel amacı, “kaynağı belirsiz ürün yoktur” anlayışını sistematik hale getirmektir. Ayrıca coğrafi koordinatlar, ürünlerin üretim tarihleriyle birlikte eşleştirilerek AB dijital bilgi sistemine kaydedilir. Bu bütüncül yaklaşım sayesinde ürünlerin ormansızlaşma içermediği bilimsel verilerle doğrulanır.Sonuç olarak, EUDR coğrafi koordinat zorunluluğu yalnızca bir mevzuat yükümlülüğü değil; şirketlere sürdürülebilirlik liderliği kazandıran stratejik bir avantajdır. Bu süreç, çevresel sorumluluğu yerine getirirken aynı zamanda küresel ticaretteki yeni rekabet kurallarını da belirlemektedir.